Bekkenbodem en sporten
Als we lopen, rennen, springen of sporten, werkt onze bekkenbodem om onze bekkenorganen te ondersteunen. De spieren en fascia van de bekkenbodem zitten als een hangmat aan de basis van ons bekken die onze organen op hun plaats houdt. De bekkenbodem gaat de zwaartekracht en buikdruk tegen die ontstaan wanneer we oefenen.
Het hebben van een sterke en gezonde bekkenbodem biedt ondersteuning en stelt je in staat je lichaam uit te dagen en veilig fitter, sterker en sneller te worden. Het kiezen van de juiste vorm van lichaamsbeweging of sport kan uw bekkenbodem beschermen en ervoor zorgen dat zelfs mensen met bekkenbodemproblemen nog steeds kunnen profiteren van de gezondheidsvoordelen van actief zijn.
Welke oefening is het veiligst voor mijn bekkenbodem?
Oefenen met weinig impact, vooral wandelen, blijkt het risico op bekkenbodemdisfunctie te verkleinen. Dit betekent echter niet dat hardlopen en krachttraining op hoog niveau "slecht" zijn voor de bekkenbodem. Degenen die geen eerdere symptomen van incontinentie of prolaps hebben, kunnen veilig deelnemen aan een breed scala aan sporten. Training voor sport en lichaamsbeweging op hoog niveau moet training van de bekkenbodemspieren omvatten om ervoor te zorgen dat ze de kracht en bescherming hebben die nodig zijn voor hun fysieke activiteit.
Als u tijdens het sporten symptomen ervaart, zoals urineverlies of zwaarte, wordt aanbevolen om het niveau van de impact te verminderen totdat u de kracht van uw bekkenbodem heeft vergroot. Door oefeningen aan te passen om springen of rennen te verminderen en u te concentreren op training van de bekkenbodemspieren onder begeleiding van uw bekkenbodemfysiotherapeut, kunt u uw symptomen verminderen en kunt u werken aan een terugkeer naar een hoog niveau van activiteit.
Er zijn ook aanwijzingen dat suggereert dat jonge atleten een hogere incidentie hebben van "hypertone" of "overactieve" bekkenbodemspieren. Voor deze atleten kan bekkenbodemtraining die gericht is op ontspanning en loslaten ook een belangrijk onderdeel zijn van sporttraining, om pijn en benauwdheid in het bekkengebied te verminderen.
Is sporten een risicofactor voor incontinentie?
Bekkenbodemdisfunctie treft veel atleten met verschillende sportachtergronden en kan voor veel mensen ook een belemmering vormen voor fysieke activiteit.
Het is niet bewezen dat sporten of deelnemen aan activiteiten incontinentie veroorzaakt, maar bij sommigen kan het de symptomen verergeren. Degenen die deelnemen aan krachtige oefeningen, zoals Crossfit, gymnastiek en springsporten, melden een hogere incidentie van incontinentie (urine lekken) dan degenen die inactief zijn. Ongeveer 30% van de langeafstandslopers meldt urine-incontinentie, vergelijkbaar met die in de algemene bevolking. Trampolinespringers hebben de hoogste incidentie van stress-urine-incontinentie gemeld - tot 80% van deze atleten ervaart urineverlies tijdens hun training.
Oefening met matige en lage impact kan een beschermende factor zijn voor de bekkenbodem. Sommige onderzoeken hebben aangetoond dat regelmatige lichaamsbeweging met weinig impact, zoals wandelen, het risico op het ontwikkelen van incontinentie juist verkleint.
Hoe zit het met verzakking?
Er zijn geen aanwijzingen dat inspanning verzakking van bekkenorganen kan veroorzaken. Voor degenen die een verzakking hebben, kan activiteit met hoge impact (rennen, huppelen, springen) de ernst en symptomen van verzakking verergeren; zoals gevoelens van zwaarte en uitpuilende vagina.
Mensen die last hebben van zwaarte, pijn of uitstulpingen in de vagina tijdens activiteit, worden aangemoedigd om ondersteuning te zoeken bij hun bekkenbodemfysiotherapeut - die kan leiding geven aan bekkenbodemtraining en zelfs apparaten zoals pessaria, die de ondersteuning van de bekkenorganen tijdens inspanning.
Laura Justin
@thefamilyphysio